Igrana komponenta filma prikazuje zagrebačku porodicu u kojoj bračni par Diana (Alma Prica) i Julije Budisavljević (Igor Samobor) žive ugodnim životom građanske klase. Nakon što nemačke trupe uđu u Zagreb, a ubrzo bude proglašena Nezavisna Država Hrvatska, Diana saznaje od svoje krojačice da se na teritoriji NDH organizuju logori za Jevreje i Srbe, što joj potvrđuje i rođaka Mira (Mirjana Karanović). Na molbu da u Jevrejskoj opštini ostavi prilog za pomoć Srpkinjama i njihovoj deci, saznaje da Jevrejska opština nema ovlašćenja da pomogne pripadnicima druge vere i da je potrebno da sama osnuje organizaciju koja bi se bavila humanitarnim radom, jer Pravoslavcima ne pomaže niko. Ubrzo zatim pokreće Akciju D.B. i počinje da vodi dnevnik, koji otkriva, nakon Dianine smrti, njena unuka.

U svojoj dokumentarnoj komponenti, film prikazuje bivše logoraše, decu koju je svojom nesebičnim radom spasila Diana: Živka Zelenbrza (koji ne zna svoje poreklo), Nadu Vlaisavljević, Zorku Janjanin i Milorada Jandrića. Svi sem Živka vraćaju se u logore u kojima su proveli deo svog detinjstva, gotovo 80 godina kasnije. Svojim ispovestima potvrđuju događaje o kojima govori Dianin dnevnik, njegova filmska adaptacija ali i zastrašujuća arhivska građa koju rediteljka Dana Budisavljević koristi u svom filmu.

Koji je značaj ovog filma danas? Šta poručuje negacionistima? U kakvom svetlu prikazuje heroinu Dianu Budisavljević?

Dizajnerka zvuka: Lidija Mirović